schelen? Ik zal ’m eens laten zien, dat ik maling aan ’m heb!
Niet zonder trots herinnerde hij zich de keeren, dat hij Dirk had afgepoeierd. Ook Dries ontkwam niet heelemaal aan de al-gemeene bewondering, die de familie voor Dirks commercieele successen koesterde.
— Mijnheer de directeur! groette Dries hem, toen hij de woonkamer binnenkwam. Wat is er van uw orders?
— Ik geloof niet, dat je daar zoo erg benieuwd naar zal zijn, zei Dirk scherp.
— Je geloof is inderdaad gerechtvaardigd, broertje.
— Ja, schei nou uit met die mooie praatjes! Ik moet eens serieus met je spreken! Kom even hier. En Dirk wees naar de tuinkamer.
—Serieus met me spreken! Groote God, m'n hart slaat als Big Ben! verzuchtte Dries.
Zijn ouders keken hem met bezorgdheid na. Ze waren te zeer verzot op hun jongsten zoon, om hem niet zijn wijze van leven te vergeven. Ze begrepen überhaupt niet veel van hem. Maar zoodra Dirks im-
55