Na het telefoongesprek moest Louise natuurlijk inlichtingen geven.
— Ga je morgen met hem uit? informeerde mevrouw belangstellend, 't Is hopeloos met je, hoor.
Louise stoof op.
— Waar hebt u ’t nou eigenlijk over? Als een klein kind word ik gecontroleerd! U heeft er zeker geen idee van, hoe andere jongelui tegenwoordig leven. Ik ben ook altijd zoo’n gewillig schaap geweest!
De ouders verbaasden zich hoogelijk. Wat was dat kind in een paar dagen tijd veranderd! Er ontspon zich een geanimeerde discussie, die ermee eindigde, dat Louise met hoofdpijn naar haar kamer vertrok.
Dries bleef na het telefoontje wat prak-kizeeren. Hij had trouwens de laatste dagen, tusschen zijn lectuur door, niet veel anders gedaan. Dat hij verliefd was op Louise geloofde hij niet. Hij was al vele malen verliefd geweest en even vaak was hij ontnuchterd. — Ik ben aan ’t aftakelen, dacht hij. Ik voel me soms jaren ouder dan ik ben. Het leven is nou eenmaal rotzooi.
53