bekoring van Dries’ briljante intelligentie, telkens weer verbaasd zich afvragend, hoe zooiets toch mogelijk was bij een proleta-riërskind. Ze was er haast kwaad om, dat de lieve jongens, die ze kende, bij Dries vergeleken zoo dof en zeurderig en eigenlijk pierdood waren.
Toen ze het café verlieten, droeg Dries galant het pakje, dat Louise bij zich had. Louise verklaarde, dat zij gauw thuis werd verwacht en Dries riep een taxi aan.
Voor het meisje vertrok, spraken zij af, dat zij den volgenden dag zouden gaan tennissen. Dries legde daarvoor beslag op de fraaie baan bij het landhuis ,,De Duin-kom” van zijn broer.
— Je bent daar heerlijk alleen, verklaarde hij met zijn onweerstaanbaren glimlach. De familie van mijn broer is er toch niet.
Den volgenden dag verscheen Dries met een van Dirks auto's voor de woning der Van der Kooys. Hij had den tweepersoons Cadillac genomen, zonder zijn broer per
3 33