Figuren in het zand

Omdat ik tegenvolge van onoverwinnelijke persoonlijke tekortkomingen altijd met een onnatuurlijk beeld van mezelf moet werken. Maar jammer, eeuwig jammer, dat ik die vervalsching moet doorzién. En Louise — als ik de complicaties wat uit mekaar haal...

Maar zijn overpeinzing werd afgebroken, omdat er wat voor hem te werken viel. — Een fijn meneertje, dacht de juffrouw, die voor de toonbank stond. Zwabbert ook meer als goed voor 'm is.

Dries keek de jonge volksvrouw met begeerige oogen aan. — Godverdomme! geen complicaties, geen gedonderjaag — met zoo een!

Waarschijnlijk louter om hem te pesten, ratelde even later de telefoon. Louise. Hoe het hem ging?

— Hoe kom jij aan het nummer? vroeg Dries, zonder te antwoorden. Het staat toch nog niet in ’t telefoonboek?

— Geïnformeerd op kantoor bij de Kolonia. (Verrek, dacht Dries, dat wordt me te bar.) Ik wou alleen maar even vragen, hoe ’t ermee gaat.

119