Dwars door de zomer
De zon stond met haar benen schuin in onze ogen. Het land was zee geworden. Steden en dorpen lagen verloren onder de waterspiegel van de dag.
De kever rende op zwempoten naar het eind der wereld. De kinderen sloegen al zwarter gaten in het grijs gezoem.
Ergens achter mijmerende bomen moest zich de hemelwijde tijd vernauwen tot een begrenzing waarin wij op adem konden komen, woorden zeggen tegen het leven dat voor ons uitvluchtte, het tot stilstand bezweren, onze droge mond te drinken leggen aan een doodgewoon doorzichtig glas van snel te peilen diepte, elkander met een oogopslag bevrijden van deze ruimte en daarna niets meer vernemen dan het naderen van de nacht.
12
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.