Stormen en stilten

EIND VAN DE ZOMER

De zee draagt haar stem naar het huis, de schalen van de kamers lopen vol; er is geen zomer meer, de huid der aarde wordt zilver in de grote najaarswind; de muren, met het donkere getal der boeken, zien mij aan als mensenogen; en ik sta op, bewegend in het licht dat zich heeft uitgespaard voor dit moment van wederzien, dit huiselijk geluk in een tot nacht vervagend universum.