Stormen en stilten
TWEEVOUDIG STERVEN
De nacht zegt het mij aan, het zwarte hemeldoek: de ogen zijn vergaan, wier warmte ik nog zoek.
De kracht is uitgebrand, die eens te trillen stond diep in een stem, een hand, het zwijgen van een mond.
De lanen van de nacht houden hun armen dicht over een dood gelaat, dat door het morgenlicht nogmaals wordt omgebracht en nergens meer bestaat.
55
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.