VREEMDE WINDVLAGEN
Vreemde windvlagen lopen door mijn leven: herinneringen, stemmen van weleer, vergeten dromen die bijwijlen weer tegen het lichtscherm van de nanacht beven.
Woorden als vogels naar de kim gedreven storten na lange jaren in mij neer uit hemelen die tot een doodstil meer bevroren stonden, wijd en onbeschreven.
Ik prijs mijn dagen niet meer voor de nacht, te zeer heugt iedere minuut de pijn waar duizend dagen in zijn omgebracht.
Ik loop te aarzelen boven mijn voeten, telkens doorvlaagd van een verloren sein uit ogen die ik nooit meer zal ontmoeten.
53