Stormen en stilten

LIEFDE

Liefde is anders dan voorheen, het hart blijft willig, maar het vlees wandelt in wolken van gedachten en droomt de beelden na van jaren her, toen elke spelevaart een paradijs bereikte, lippen en handen in een ommezien zich met hun sterfelijk geluk verzoenden.

Dat is voorbij - het water van de tijd ligt breed en helder in de middagzon; vrouwen zijn smalle wonderen van huid en ogen; met een stille vlam van onvergankelijkheid in het haar bewegen zij zich op het spiegelvlak der dagen, en de hand die reiken wil tast zich behoedzaam verder door het licht, opdat de vorm in stand blijft, het geheim der levenden de vreemde glans behoudt van in geen eeuwigheid verstoord te worden.

34