Stormen en stilten
LOPENDE
Lopende naast een vrouw onder het zeegeruis, vier voeten in het blauw licht van het wereldhuis.
Sluiers van gedachten drijven heen en weer op de wind, mijn lippen willen open blijven op wat geen doortocht vindt.
Haar stem daalt en stijgt met haar schreden; ik weet de dag niet meer: eeuwen en eeuwen geleden zonk die stem in mij neer.
Er is geluk noch hoop, enkel aanwezigheid van licht waarin ik loop op bergkammen van tijd.
33
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.