Achtergrond

VERWONDERD LEVEN

De open dag. Ik sta te beven tussen de wonderen van de planeet.

Luchtstromen doen mij aan en trekken mijn ogen naar de rand der atmosfeer.

Ik snel de aarde om, mijn handen strelen

het ronde lichaam van de zichtbaarheid

en al wat wortels heeft rekt zich omhoog

tot in mijn zenuwen en maakt mij tot

een zingende, een kleine bundel klank

in het volstrekte zwijgen. Wolk na wolk

schuift langs mijn hoofd. Telkens een hartslag lang

valt er een venster open naar een nooit

door wind bestreken horizon.

Maar ik vervul de dag. Het morgenlicht brandt nog in mij wanneer de avond reeds zijn rood ontvouwt dat in de sterrengordel blijft haken en verbleekt. Ik voel opnieuw hoe ik te beven sta en leg mijn hoofd zo laag dat er geen afstand o verblijft tussen de koele huid van de planeet en het verwonderd leven in mijn ogen.

77