VERBETEN PIJN
Mijn vader zegt dat er geen hemel is, alleen de aarde die haar huis tot aan de sterren bouwt en hemel wordt wanneer het hart beklemd raakt en zijn slag niet meer kan onderscheiden van het ritme dat de muren van de wereld beven doet.
Ik zie het leven in zijn ogen staan, vanuit zijn voorhoofd stijgt het naar zijn haar dat licht gedronken heeft en altijd meer glans in zijn schoven verzamelt.
En langzaam krimp ik weg
onder dat gloeiend wonder:
een mens die in zijn kracht woont en zichzelf
te boven gaat. Duizend raadsels
verzegelen mijn lippen. Nimmer zal
ik hen meer openen zolang ik tanden heb
om er de pijn mee te verbijten.
68