EYMOUTIERS
In Eymoutiers, onder het middenveld van Frankrijks hemel, ligt een groot grijs plein met een arduinen bank, een waterkraan, bomen en stof, en aan de rand, kniehoog, een muur waarachter men met treinen speelt.
Wij aten in die vorstelijke ruimte een boterham met zachtjes puffende locomotiefmuziek en allerlei gedachten aan mensen of een hond die in de verte onhoorbaar hun leven verplaatsten.
Ik bleef ten slotte stilstaan bij de kauwende
gezichten van mijn lieve vrouwspersonen
die midden in de lege middag
van Eymoutiers
vijf weken opgespaarde zon
genietend lieten op en neer gaan,
drie kleine plekken warmte
op een vergrijzend continent.
36