Achtergrond

De dichter Maurits Mok heeft zich aanvankelijk een naam verworven met episch getint dichtwerk. Maar geleidelijk is het lyrisch accent in zijn werk gaan overheersen. Dit is ook het geval in deze nieuwe bundel. De oorlogservaringen hebben Mok diep geschokt en hij heeft aan zijn bewustzijn van het leed en aan zijn eigen elementaire angst de vorm gegeven welke in een bespreking als "humanisme uit protest" werd omschreven. Dit besef heeft hem in eenzaamheid en zelfbezinning teruggedrongen. De bundel geeft daarvan op vaak aangrijpende wijze uitdrukking. De herinnering aan de doden, het leven met de gedachte aan de dood, is een van de voornaamste thema’s van deze gedichten, die tot de belangrijkste van de dichter moeten worden gerekend.