Verloren droomen

EXTASE

Zij was zoo plotseling in vlagen van drift verloren, dat ik niet verstond hoe zij des avonds met gesloten mond den aanblik van de sterren kon verdragen.

Zij was opeens zoo hulpeloos verwonnen en zij sloeg zoo fel haar lichaam naar het vlammenspel, of zij den ondergang verkoos boven het langzame, intense verteren, dat ik schreiden moest, wanneer zij stil stond en verwoest bleef uitstaren en niets kon wenschen dan andermaal dit avontuur ver achter zich te laten.

En huiverende ging ik praten, mijn stem verstikte in het vuur, mijn stem verstikte in mijn mond, terwijl zij nog te staren stond en alle wijsheid van zich deed en haar vernietiging beleed.

67