Verloren droomen

Titel
Verloren droomen

Jaar
1939

Overig
poezie

Pagina's
92



KORTSTONDIG MINNEN

Ons glimlachen, omdat de nacht verdichtte en wij elkander te gereeder vonden, naarmate alle houvast zwichtte, niets restte dan twee stomme heete monden.

Buiten de muren lag het zwart gebergte, waarboven maan- noch sterrenschijnsel lichtte, een woestenij die onze zinnen tergde — alsof de nadering van twee gezichten niet peillooze genade moest verkonden; het kussen dat een hemel op deed lichten, het huiveren dat snikkend stierf — de wonde der stilte, die geen streelen meer kon dichten.

6 4

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.