MIJN KINDEREN IN SLAAP
Mijn kinderen in slaap. Hun handen liggen ver van hun hoofd op een sneeuwlaag, ver van de warmte die hun lippen in- en uitgaat. Slapen is in een wolk van adem binnen het ademloze hangen, niet bij de eigen handen kunnen die op aarde zijn achtergebleven, nog in voeling met de hunkerende stof, maar kouder en iedere richting vergeten.
13