Europa
de duif, de zoete vogel van de vrede, geknakt, verschrompeld tot een voddig ding; en dan Europa, wier gelaat in wrede vertwijfeling ten grond vooroverhing; eens was zij draagster van de pure waarden, waarin het mensenhart de hemel vond, en nu vernederd tot een hoer der aarde, verachtelijk als een verlopen hond.
Lang lag de ziener in zijn smart begraven, toen stond hij op en strompelde verblind de lege kim toe: nergens is een haven, waar zulk verdriet een kleine schuilplaats vindt.
16
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.