De ondergrondse

voorgesteld dat hij zich maar voor zijn plattegrond hoefde te posteren, de hoogteverschillen op te nemen en bij de grootste, dus het moeilijkst te bereiken hoogten de namen te zetten van degenen die het verachtelijkst waren. Dit was echter slechts in bepaalde gevallen juist, namelijk wanneer hoogte gepaard ging met afgelegenheid. Dan konden ze zwoegen, de ellendelingen, om bij hun huisdeur te komen! Maar er bestonden ook meer centraal gelegen, langs een goede toegangsweg bereikbare hoogten die bovendien een fraai uitzicht boden. Het kon gewenst zijn zulke punten voor de elite te reserveren. De ene hoogte was dus niet de andere, de ene laagte evenmin gelijk aan de andere. Er waren immers beschutte, voor de zeewind gevrijwaarde plekjes waar het heerlijk wonen was. Deze complicaties betekenden dat men met een goed overwogen selectie alleen niet kon volstaan. De hervestiging zou pas ten volle tot haar recht komen door maatregelen die het leven van de elite nog meer veraangenaamden, dat van de afgewezenen nog meer bemoeilijkten. Behalve dat de uitverkorenen van de ondergrondse gebruik mochten maken, zodat ze van een ontmoeting met al die afschuwelijke tronies verschoond zouden blijven, moest er bijzondere zorg worden besteed aan de straten waar zij zouden komen te wonen. Het plaveisel daarvan moest worden gezuiverd van de maar al te veel in het dorp voorkomende bulten, kuilen en andere oneffenheden, de overal gebrekkige straatverlichting moest in hun buurt op zijn minst worden verdubbeld. Of het mogelijk was hun op nog andere manieren tegemoet te komen, bijvoorbeeld door een reductie op de tarieven van water, gas en elektriciteit of door een bijdrage in het onderhoud van hun, immers voor ieder zichtbare, voortuinen, moest nog nader worden bekeken. De mogelijkheid was namelijk niet uitgesloten dat aan die algemene zicht

24