De jongens van Duindorp

dan de vorige keer. Nu kunnen we samen een prachtige inrichting openen in de stad.”

„Gaan we dan naar de stad wonen, vader?” vraagt Jan.

„Ja, jongen!”

Jan springt in de lucht van blijdschap.

„Gebeurt het gauw?”

„Waarschijnlijk de volgende maand al. We beginnen dadelijk met de voorbereidingen voor onze zaak.”

Diezelfde avond brengen Jan en vader nog een bezoek bij Henk thuis. Daar is het een en al drukte. Alle bewoners van de buurt verdringen zich in en voor het huisje. Er wordt veel gelachen en geschreid. Nog nooit heeft Jan zoveel gelukkige mensen bij elkaar gezien.

Dat is toch heerlijker dan wat ter wereld ook: mensen gelukkig te maken. Je wordt er stil van, je denkt helemaal niet meer aan jezelf. Neen, je denkt alleen aan die anderen, die zolang met allerlei moeilijkheden hebben moeten kampen en die nu, opeens, door de stralende zon van het geluk worden beschenen.

XVII

AFSCHEID

De maand September is aangebroken. De school begint alweer. Maar Jan zal haar niet meer bezoeken. Althans niet hier in Duindorp. Vader heeft reeds een woning in de stad gehuurd en bijna al het huisraad is al getransporteerd.

Ja, Jan gaat hier toch nog één keer naar school. Maar om

166