De jongens van Duindorp

Natuurlijk mag Henk dat. Hij zet zijn doos zolang op de grond.

„Wat zit daarin?” vraagt meneer De Moor.

„Chocolade, meneer!”

„Geef jij alle kinderen, die hier staan, dan voor mijn rekening een reep!”

Henk is overgelukkig. In één slag is hij uitverkocht! Dat is hem nog nooit gebeurd! Er is bij deze uitdeling geen gebrek aan belangstelling. Steeds nieuwe kinderen komen aangesneld, maar Henk’s doos in niet onuitputtelijk. Er zaten vijftig repen in, die zes cent per stuk kosten. Henk kan dus maar eventjes drie gulden in zijn zak steken!

„Nou jongens,” zegt meneer De Moor, „ik ga weer naar huis. Amuseren jullie je verder, hoor!”

„Dag meneer! Dank u wel! Dank u vriendelijk!” roepen alle kinderen dooreen. Zo’n aardige man hebben ze nog nooit ontmoet.

„Wie is die meneer?” vraagt Henk zijn vriendje.

„O, een enige vent!” roept Jan uit.

En hij vertelt Henk alles wat hij van meneer De Moor weet. Nog lang speelt hij met zijn vlieger, totdat het tijd is om naar huis te gaan.

154