De jongens van Duindorp

„Hoe oud denk je dan, dat hij is?” vraagt Jan.

„Nou, een jaar of veertig,” veronderstelt Henk.

Jan schatert het uit. „Welnee, jö, hij is misschien vijfentwintig!”

Maar Kees weet het precies. Hoe hij er achter is gekomen, wil hij niet zeggen. Meneer Brouwer is tweeendertig jaar oud. En zijn voornaam is Willem. Ja, dat kan wel uitkomen. Want onder de rapporten staat altijd: W. Brouwer.

Op een ochtend is meneer nog niet in de klas. Waar zou hij zijn?

„Wandelen met zijn meisje!” zegt Kees.

„Welnee,” zegt Thijs, „ik heb alle onderwijzers in het kamertje van meneer Koster gezien.”

Maar Kees blijft beweren, dat meneer Brouwer met zijn meisje wandelt. Hij stapt naar het bord toe en schrijft daar met krijt op:

Verloofd:

Willem Brouwer en

Cornelia Walbeek

Net als een advertentie in de krant. De kinderen hebben dolle pret.

Juist springt Kees van het podium, als de onderwijzer binnenkomt. Onmiddellijk treedt er stilte in en Kees glipt in zijn bank. Zou meneer niets hebben gezien? Neen, blijkbaar niet, want hij maakt gewoon een aanvang met

120