BLOEDIGE DROMEN
Wat avonden beweegt: haar wederkeren uit de gebieden van een ander zijn met ogen die niet slapen kunnen Ieren, omdat zij nog te diep doormarteld zijn.
Haar haren waaien met de wolken mede, haar stem wordt roepende als buiten haar, een donkere zelfstandigheid die naar een hemel haakt van blinde zekerheden.
Opnieuw zie ik haar sterven en begin opnieuw haar leven door de nacht te sleuren. Bloedige dromen zonder eind of zin, die willoos tussen ons gebeuren.
9