Het geheim van De Beukenhorst

„En heeft Lafeber daarna nooit meer iets van haar gehoord?"

„Niets/' bevestigde Hans. „Hij heeft haar nog een keer geschreven, maar die brief van hem is als onbestelbaar teruggekomen. Geadresseerde vertrokken, stond erop.” „Sjonge, wat griezelig!” zei Marie. Ze keek Hans met grote ogen aan. „Stel je voor, dat iemand zo maar kan verdwijnen!”

„Dat heb ik me al voorgesteld,” zei hij.

„Maar hier in Eelstwoude is zoiets volslagen onmogelijk!” zei Marie zo heftig, alsof ze de eer van haar dorp wilde zuiveren.

Hans moest ondanks zichzelf glimlachen. „Tussen Cleve-land in Ohio en Eelstwoude in Nederland ligt een lange afstand,” zei hij. „Maar of ze in Amerika of in Nederland is verdwenen, wou ik juist zo graag door bemiddeling van je zwager te weten zien te komen. Kun je hem opbellen?” Marie was opgestaan en Hans schreef de naam en de data op een stukje papier. Adriana Locker-Duivemans, vermoedelijk in april of mei 1934 uit Amerika naar Nederland vertrokken.

„Maak er maar een dringend gesprek van,” riep hij Marie achterna, die zich al naar de telefoon begaf.

Terwijl zij de verbinding aanvroeg, poogde hij zichzelf wat gerust te stellen. Misschien was zijn vermoeden volkomen onzinnig. In ieder geval kon hij niet op slag uitsluitsel verwachten. De Holland-Amerika Lijn had er misschien niets mee te maken, zijn tante had een andere verbinding gebruikt of was zelfs in 't geheel niet naar Europa vertrokken. Maar al deze overwegingen maakten hem niet kalmer. Hij was dan ook blij, toen kolonel Blinxma be

91