Het geheim van De Beukenhorst

Cleveland, 10 februari 1934,

Geachte Heer,

Daar ik van plan ben, mij in Eelstwoude te vestigen en daar een huis te kopen, wilde ik U vragen, eens naar een huis voor mij uit te zien. Ik denk, dat ik in mei arriveer; dan zouden we dus nader kunnen overleggen. Ik ben alleen, dus het hoeft geen groot huis te zijn, maar ik ben er wel op gesteld, dat het solide gebouwd is. Ik zou het liefst een huis hebben met één woonkamer, twee slaapkamers, een keuken en een badgelegenheid. Indien mogelijk ook een kelder. En dan ben ik erg op zon gesteld, dus graag veel ramen op het zuiden. Als het kan, een huis, dat niet te dicht aan de straat ligt en met wat grond er omheen, zodat er ruimte is voor bloemen en vruchtbomen. Ik veronderstel, dat U nu wel begrijpt wat mijn bedoeling is. u ziet mij dus over een maand of wat wel verschijnen en ik hoop, dat het U in de tussentijd gelukt, iets geschikts te vinden.

Hoogachtend,

Adriana Locker-Duivemans.

Hans bleef enkele ogenblikken bewegingloos zitten, nadat hij de lezing van de brief had beëindigd. Hij voelde zich koud worden van binnen. Zijn tante was spoorloos verdwenen, hetzij hier, hetzij in Amerika. Het was ijzingwekkend. Eerst nu hij dit briefje voor zich had, gaf hij zich er werkelijk rekenschap van, dat ze inderdaad had geleefd, een mens was geweest met gevoelens en verlangens, een warm, levend mens, die een solide gebouwd huis wilde