Dorp in de branding

‘Geen sprake van! Maar je hebt een groot hart. Een geweldig groot hart. Mensen als jij.. /

Ze hield op. Hij drong er op aan, dat ze haar gedachte uitsprak. ‘Het klinkt raar, maar het is zo: mensen als jij leven dicht bij God .. /

Meteen moest ze lachen om zijn stomverbaasd gezicht. Nu twijfelde hij aan haar verstand.

‘Dicht bij God? Ik leef met God op voet van vijandschap/ ‘Laten we er niet meer over spreken/ zei ze, bijna smekend. Haar woorden hadden hem diep getroffen. Ze kon gelijk hebben. Dicht bij God leven wilde nog niet zeggen, met God op goede voet staan. Zijn geloof was onwankelbaar, maar zijn hartstocht botste tegen Gods traagheid en zwijgzaamheid. Er brak een zomer open over Stormoord. Koos, die hem na een paar weken had moeten verlaten, keerde terug. Ze begon dingen voor hun huwelijk te regelen. Hij liet zich daarmee niet in. Zoveel mogelijk nam hij haar mee, naar het strand, naar de open wereld, waaraan hij zijn krachten kon meten. Zij zwoegden door het mulle zand, zij staken de hoofden vooruit in de wind, zij drukten het lichaam als een paard tegen de ruimte. Achter hen, ver achter hen, lag het dorp, een donkere vlek in de wildernis der duinen. Daar waren mensen, die leefden en voor zich uitstaarden in het licht. Zo hadden hun vaderen geleefd, zo zouden hun kinderen leven. Er was nauwelijks verschil tussen vroeger en later. Het leven in dit afgelegen oord was gevangen in de greep der eeuwigheid.

Maar de geesten der bewoners verhieven zich niet tot deze visie. Zij zochten voedsel in de gebeurtenissen van de dag. Men praatte, men weefde een scherm van gepraat rondom Jan Bauer en zijn verloofde. De preciezen in de leer namen aanstoot aan het samenhokken van die twee. Met vrome gezichten verscheen het stel in de kerk, maar daarmee konden ze de goegemeente niet bedriegen.

Die Bauer van nabij kenden, zijn personeel, buren, namen het voor hem op. Ónmogelijk, dat hij over de schreef ging. Zijn reputatie werd er nog onduidelijker door. Men kende zijn ongenaakbaarheid, zijn rijkdom, zijn stuursheid en zijn onbegrijpelijke goedgeefsheid.

Op een morgen ontving hij een anonieme brief. Daarin stond, gelardeerd met bijbelteksten, dat hij in zonde leefde. En als

26