LEVEN EN DROOM
Men kent somtijds het licht niet meer, de korenhalmen hangen in de wind bevend voorover, telkens weer denkt men dat er een nieuwe dag begint en nochtans is dit steeds het bekende van leven en droom die zich aan elkander te niet doen en vergeefse tekens zenden naar nooit door ogen geopende landen.
En men zou ook dit willen vergeten
dat men verliezen moet en niet meer weten waarheen het zich tenslotte heeft begeven, en ook het angstige daarachter van nog terug te roepen beelden, en het doodmoede, het verspeelde van een ondragelijk verwachten.
3°