Het feest van Hercules

Titel
Het feest van Hercules

Jaar
1977

Overig
proza

Pagina's
190



een feest gegeven. Verderop, met deze niet meer hoorbare geluiden achter ons, bleven wij staan, op het trottoir tegenover La Lorraine. De afstand van daar naar het huis was zeker vijfentwintig meter, maar ik had de indruk dat ik er vlak voor stond, zo scherp nam ik wat ik zag en hoorde in mij op.

De stem waarvan ik tot nu toe de klank had ondergaan, kwam tot zwijgen. Ze hoefde ook niets meer te zeggen, ze had mij gebracht waar ik zijn moest: bij het huis dat net als de vorige avond verlicht was en waarvan nu alle ramen en deuren openstonden. Ook uit de geopende bijgebouwen stroomde licht. De maan wierp daarover en over het omringende duinlandschap haar schijnsel. Ja, dit alles was nieuw, of eigenlijk was nieuw niet het woord ervoor, maar anders. Wat ik de avond tevoren in een flits had bespeurd, zag ik nu zo langdurig dat er geen ontkennen mogelijk was. Dit anders-zijn ervoer ik op een wijze die niet louter verwondering mocht heten. Ik kan haar alleen maar aanduiden als een mengeling van intense bevreemding en even intense vertrouwdheid. Ik was hier, maar waar was hier? Ik was ergens, maar hoe kon ik dat ergens begrenzen? Ergens was overal en overal viel samen met La Lorraine.

Ik hoorde hoefgetrappel en dacht dat het rijtuig, dat ik me indertijd had voorgesteld, aanstonds zou verschijnen. Maar het was iemand te. paard, een man of een vrouw, die van achter het huis kwam aandraven. De ruiter verdween weer om het huis heen, voorbij de bijgebouwen, en kwam weer terug, nu door een tweede ruiter gevolgd. De struiken en het helmgras ruisten als water, het tuig van de paarden glansde in het maanlicht, de ruiters deinden alsof ze zich op een zachte branding voortbewogen. Ze kwamen terug, door een derde gevolgd, en maakten weer een ronde, waarna zich een vierde bij hen had aangesloten, toen een vijfde. Ten slotte kon ik het aantal niet meer tellen. De ruiters vormden een ring die het huis en de bijgebouwen omsloot. Ik zag dikwijls ruiters, aan het strand of in de duinen; ik had een paar maal in een circus genoten van

93

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.