Het feest van Hercules

Het feest van Hercules

1

Buiten was de wind present, zoals gewoonlijk, maar binnen was het behaaglijk. De nieuwe eigenaar van het tweemaal gefailleerde en tweemaal herdoopte feestgebouw had de centrale verwarming laten repareren, zodat het samenzijn van de dorpselite niet door een te lage temperatuur hoefde te mislukken. De scheuren waren gedicht, de schimmelplekken verwijderd, al wat wrak en verrot was had plaats gemaakt voor nieuwe spullen. Een moedige opzet die niet onbeloond zou blijven, want er was, buiten de wekelijkse filmvertoningen, al veel voor het winterseizoen gereserveerd. De Toneel-en Ontspanningsvereniging Hercules wijdde het gerestaureerde interieur in, dank zij haar voorzitter Hoven die graag nieuwe paden betrad.

Waarom Hercules? Een vraag die nooit gesteld werd, zomin als men ooit vroeg waarom de zee de Noordzee heette. In ieder geval was de vereniging even sterk als haar peet, niet in de laatste plaats door de in de loop der jaren ontstane afsplitsingen die tot concurrerende maar nooit levensvatbare samenscholingen hadden geleid, terwijl de oude kern er aan hechtheid door won.

Hoven, die wel als de kern van de kern mocht gelden, verscheen op het toneel, een man van flink postuur met een blond puntbaardje, welks blondheid onder de feestlampen echter onzeker werd. De zo goed als volle zaal had te veel waardering voor haar voorzitter om daarop te letten, laat staan zich ermee te vermaken.

Baalman, de nieuwe eigenaar van het thans onder de naam Luxor aan de luimen van het lot blootgestelde feestgebouw, zat op de

7