Het feest van Hercules

Die appel was sinds kort weer in het bezit van Frankrijk. Ik kon me wel indenken waarom de eigenaars van het huis deze naam hadden gekozen. Ze hadden het laten bouwen in een periode waarin hun land Duits was en zo kon de Franse naam gelden als een protest tegen de Duitse overheersing. Deze verklaring beviel mij, want ik had, sinds België door Duitsland onder de voet was gelopen, in een anti-Duitse omgeving geleefd. Inmiddels was de naam geen protest meer, maar een kreet van triomf. La Lorraine - ik had wel achter Jeanne d’Arc, die Lotharingse heldin, willen aansnellen.

Deze stemming duurde niet lang. Ik was er net iets te oud voor of te weinig soldatesk. De oorlog was alweer een jaar of wat voorbij, de wapenen waren neergelegd en zouden niet meer worden opgenomen. Geen land of landstreek was nog iets waarvoor men strijd leverde; de uit de oorlog voortgekomen wereld was, nadat ze al haar doden begraven of als vermist afgeschreven had, een uitstekend milieu voor het beleven van fantasieën die zeker niet ongerijmder waren dan de ideeën over broederschap waaraan dagelijks in woord en geschrift hulde werd bewezen. Die ideeën kwamen in de schoolles soms ter sprake, maar verder zou ik er geen aandacht aan hebben geschonken als ik de afwezigheid der bewoners van La Lorraine niet met de gevolgen van de oorlog in verband had gebracht. De radicaalste verklaring voor deze afwezigheid luidde dat alle bewoners om het leven waren gekomen. Het was ook mogelijk dat er nog enkelen over waren, meer speciaal de vrouwen, die dan, gekweld door de herinnering aan gelukkiger tijden, niet de moed hadden naar hun verre huis aan zee terug te keren. Er waren nog andere verwikkelingen denkbaar: juridische puzzels, al of niet veroorzaakt door de oorlog; persoonlijke veten, en zelfs misdaden. Ik wist dat men althans iets over de eigenaars van La Lorraine te weten moest kunnen komen. Want alle afgelegenheid en verwildering ten spijt moest het huis vermeld staan in wat mijn vader het kadaster had genoemd. Ik was hem niet ronduit met La Lorraine

72