Het feest van Hercules

en vloekend kluwen, met op de achtergrond een door wild gebonk dreunende en trillende deur. Het kluwen had zich nog niet ontward, toen er een eind kwam aan het bonken, doordat de deur openvloog. Een vrouw met verwilderde haren en kleding strompelde schreeuwend de gang in. Het kluwen werkte zich los en de bestanddelen ervan, in min of meer zitt ^de houding op de vloer, wisten niet wat ze moesten denken van dit zoveelste mirakel in deze nacht. Bij één van hen, Baalman, duurde de desoriëntatie niet langer dan enkele seconden. Hij herkende in dit uit de verborgenheid opgedoken schepsel het afschuwelijke creatuur Pop, het Pop-mens. Hij sprong op met de woorden: 'Wel alle donders, wat moet jij hier, stuk vuil?’

De aldus verwelkomde vrouw spreidde haar armen en liet zich achterwaarts tegen de gangmuur zakken. Ze gleed niet helemaal weg, maar bleef met haar bovenlichaam tegen de muur hangen. Haar mond, die zojuist nog tot het ontwikkelen van sterke ge-luidsvolumen in staat was gebleken, stond nu machteloos open. Haar gezicht, door de eroverheen sliertende haren slechts gedeeltelijk te onderscheiden, was grauw en verwrongen, de kop van een waanzinnige. Tijdens de uren die ze, eerst verwoed naar een uitgang zoekend, toen in slaap gesukkeld en telkens weer wakker schrikkend, in de buitenste duisternis van het gebouw Luxor had doorgebracht, was ze inderdaad half gek geworden. Baalman wist van dit alles niets, en al had hij het geweten, dan zou hij er nog geen verzachtende argumenten aan ontleend hebben. Hij wilde het exe-crabele schepsel kwijt en maakte zich gereed de daad bij de gedachte te voegen. Met gebalde vuisten trad hij op de vrouw toe. Er brak een storm los in de borst van de buffetbediende. Hij werd niet alleen gedreven door jeugdige ridderlijkheid, maar ook door een gevoel van solidariteit. Beiden, die vrouw en hij, waren door de baas uitgescholden, hij voor kleine flikker, zij voor stuk vuil. Hij sprong toe, posteerde zich voor de bedreigde vrouw en zei: 'U raakt haar

58