Het feest van Hercules

'Ik merk dat je graag generaliseert. Dat bewijst dat ik gelijk heb.’ Ook deze woorden hadden hem kunnen verrassen, maar hij was inmiddels voldoende gepantserd.

Met het oog op latere, zij het niet zo heel veel latere mogelijkheden vroeg hij haar hoelang zij getrouwd was. Bijna anderhalf jaar en zeker de helft van die tijd had ze als stroweduwe geleefd. Deze laatste, ongevraagde, toevoeging vereiste een reactie, in woord of daad. Hij keek haar aan, hij had dit alles eerder beleefd, hij zou het weer beleven. Er bestonden geen nieuwe situaties, er was slechts een doorlopende voorstelling met steeds dezelfde film. De kunst bestond erin die boeiend te blijven vinden.

De snol zat nog op haar plaats, zonder inmiddels ten dans te zijn genood, toen Baalman bij haar terugkwam. Hij was ten slotte een gentleman. Maar ook op een gentleman kunnen heterogene elementen zodanig inwerken dat er een explosief mengsel ontstaat. De weggelopen vrouw, de opdringerige wijnverkoper en dit Popmens verdroegen elkaar bijzonder slecht. Bovendien had Kuipers, zijn buffetchef, een te vrolijke indruk gemaakt en daardoor bij Baalman de verdenking gewekt dat hij, Kuipers, zich niet had gehouden aan de code van de beroepsmoraal die het personeel bij de uitoefening van zijn bediening een uiterst spaarzaam gebruik van alcoholica voorschreef. 'Kuipers’ had Baalman gezegd, 'niet om het een of ander, maar je doet er verstandig aan geen druppel meer te drinken.’ Hierbij had hij zijn chef strak in de onthutste ogen gekeken en zich toen omgekeerd. Hij keek nog steeds zo strak dat Pop het raadzaam vond haar onverbiddelijkheid niet al te zeer te beklemtonen. 'Een zaak drijven valt niet mee’ zei ze, en ze trok haar halfvervallen mondje in een plooi alsof ze iets onsmakelijks proefde. Baalman zweeg, een zwijgen dat als een mes bleef staan in haar bereidheid om zijn moeilijkheden te begrijpen. Anderzijds was hij voldoende zakenman om haar niet al te bruut te willen afstoten. Daarom dreef hij een zucht uit zijn borst en schudde zijn hoofd.

25