De Vliegende Hollander

III

^ /O IJ voer, zooals hem God had opgelegd, f~. over het schaduwlooze vlak der eeuwen, ^ waarop de dagen kleurloos nedersneeuwen en smelten zonder sporen weg.

Een dieper eenzaamheid moest hij doorstaan, dan ooit een sterfelijke had verdragen, want geen kan zich in Gods nabijheid wagen, of door de teistering van den orkaan der scheppingsdriften wordt hij neergeslagen en komt verbrijzeld op de aarde aan.

Hij, in zijn wereldwijden kerker, stond voortdurend in het toomelooze laaien van vuur, dat uit den hemel neer kwam waaien en hem tot in het merg der botten schond, maar nooit geheel verteerde. En het scheen hem soms, dat hij Gods vloek slechts droomde:

114