Terug door de tijd
Hoeveel jonge gratie, hoeveel schoonheid,
hoeveel hunkerend leven werd daar
omgestort, voorgoed op reis gestuurd
door een zee zonder grond. Tot aan
zijn laatste ogenblik zou Noach meebewegen
met het verlorene, nooit meer een dag
zien opengaan zonder de dood
met koude vlerken langs zijn aangezicht
te voelen strijken. En nooit meer
zou hij zijn eenzaamheid kunnen verjagen
zonder diepe teugen van het bedwelmende vuur
dat gloeide in de wijn.
46
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.