Terug door de tijd
Natijd
De wind maakte ritseling los en liet vogels deinen op zijn rug. Overal natijd, een doodsuur vol druipende mist.
Een garnalenvisser duwde tegen de branding, werd telkens omneveld, kwam boven en was eindelijk nergens meer.
In een verborgen wereld riepen meeuwen elkaar toe.
Het werd nog later, niets meer te horen, niets te zien.
Ergens moest toch een mens zijn,
lopende achter gedachten
die meevloeiden met het water.
31
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.