Gedenk de mens

Middellandse Zee

Met lange blauwe armen dwaalt het water rondom de prijsgegeven leden.

De lucht staat op zijn adem stil.

De grenzen van de tijd verbleken.

Diep uit het lichaam van de aarde wellen de golven op; innerlijk vuur omspoelt de huid, een onophoudelijk stromen en sterven.

Later, aan land: de horizonnen doen hun witte mantels toe, de rotsen rekken met verlaten lijnen hun verten uit.

De sneeuwlaag van het licht

schuift door de ogen binnenwaarts en blijft

als water rusten op de grond der slaap.

6l