Gedenk de mens
Napijn
Gelieven, uw mond bezweek,
ik zoek het vuur niet meer, ik ken alleen
de napijn van de hunkering,
en maak mij open tot een prevelen
van waterdruppels om uw verre naam
nog eens te doen bewegen,
en voel dan toch het tasten in mij gaan
om kleren, vormen, handen, om de mist
van leven die uit u is opgestegen,
zo hartverwarmend en eenzelvig,
dat ieder zwijgen er van spreken moet,
aleer het zich terugwendt naar de nacht
van uw niet uit te denken dood.
21
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.