Gedenk de mens
Stuurloos
Uitgesproken, niet meer op de tijd steunende, slechts een gebaar van leden in de lucht, zo vindt de avond mij en tuimel ik de hemel in de schoot.
Sterren staan brandend in mijn ogen
die alle raadselen tot op hun grond
van zwijgen hebben afgetast
en niet meer weten willen dat het wit der angst
de oorsprong van het licht is.
Ik heb geen hand om schaduw op te wekken: mijn leven ligt volslagen bloot; geen horizon om achter weg te vluchten: een wild geworden universum maalt door mijn hoofd.
14
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.