Gedenk de mens
Watervogel
Watervogel in het onbegrensde.
De morgen stoot mij van zijn oever weg. Inwendig waaien vult mijn longenruimte en hapert in het weefsel van mijn huid.
Geladen met een witte smaak van pijn zie ik de hemel zijn geweld hernemen over mijn in een levenslange nacht ternauwernood verslapen angst.
De spiegel van de morgen brandt zo fel dat ik mijn ogen wil verschuilen diep in de waterkamers waar de tijd geen grond meer voor zijn wortels vindt.
Maar aangezogen door de horizon drijf ik de vuren van de middag binnen en voel hun gloed uit mensen, dieren, sterren over mijn leven stromen.
12
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.