Vuurmerken
DWAALSTER
Soms, in de spiegel, ben ik niets dan een verlate dwaalster van constellaties, jaren her verpulverd.
Mijn ogen zien zich aan, bevreemd wijl zij nog vol staan van een licht dat in de anderen tot stof is uitgebrand.
Schaduwen leggen handen op de naakte lijnen die mijn mond verlengen tot een stomme kreet van eenzaamheid.
Ik volg de nachtwind, ik besta tegen herinneringen in.
Verloren loop ik door mijn slaap van kim tot lege kim.
6
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.