HET LAATSTE UUR
Weer voor de nacht, alleen met het ontwaken van die ogen, wijd open in de muur.
Ik voel mij naar hun holte weggezogen; het water op hun grond wordt vuur.
Een vogelbek slaat bloed uit steen; ik moet zijn hakken in mijn oren doven.
Dit wordt het laatste uur;
de cijfers zijn met as geschreven,
de wijzers zetten koers buiten het leven.
17