VOGEL IN DE LUCHT
Gisteren tweegesprek. Wij zijn verbaasd over eikaars bestaan, dat poëzie op benen loopt, handen en ogen te kort kan komen om zich uit te spreken, te veel warmte overhoudt om stilten tot op de grond te doen bevriezen; onrust die begrip te ruilen zoekt voor een nooit vernomen woord.
Poëzie is verduurzaamde lichamelijkheid, vogel in de lucht die meer telt dan tien in de hand, witgloeiend naaldschrift aan de wand, zekerheid die zichzelf ontvlucht.
45