GATEN IN DE NACHT
Men praat gaten in de nacht
met oude vrienden
en drinkt totdat de ogen helder zijn
van flitsende gedachten. Woord voor woord
bouwt zich een transparante wereld op.
De kamer wordt een open zee; wij stromen er in heen en weer en staan onszelf voortdurend naar het leven, wankelend op de rand van ons begrip.
De tijd bestaat niet meer als ik dwars door verregende einders rijd, de duisternis open en dicht zie gaan in autolampen en voorzichtig met de regen meeloop naar een deur waarop een naam staat van voorheen.
40