Jeugdherinneringen

SCHOOLBLIJVEN

de geneeskunde, den doktor en zijn we niet wettelijk beschermd tegen den kwakzalver? Is de behandeling van de ziel van het kind dan van minder belang dan die van het lichaam?

De aangeboren gave kan tot genialiteit leiden in het vak, de verworven kennis tot bevoegdheid en die mogen we toch redelijkerwijze verlangen, wijl daardoor vele kinderlevens gelukkiger zullen worden gemaakt, vele zielelevens worden gered. Zeker, ik was een kind met een gevoelig, vurig temperament, misschien was ik wel wat overgevoelig, wat al te vurig. . . maar zoo zijn er velen en toen ik ouder geworden was, ben ik tot de overtuiging gekomen, dat zeer vele kinderen, die minder moed hadden dan ik, om tegen onbillijke straffen op te komen, minder kracht hadden om zich te uiten, daar dan ook nog dieper onder geleden hebben, en... . helaas nog dagelijks daaronder lijden. (In den tijd dat ik piano-onderwijs heb gegeven, heb ik het geluk gehad het vertrouwen van vele kinderen te winnen: mijn vader’s uitgebreide dokterspraktijk bracht me in de gelegenheid tot vele klassen in de maatschappij door te dringen. Deze omstandigheden gevoegd bij mijn aangeboren liefde voor ,,het kind” hebben me veel omtrent het kind geleerd en tot 't inzicht gebracht, dat er nog te veel aan de kinderopvoeding ontbreekt en het verlangen om het lot van het kind te verbeteren is het eenig doel van mijn werken). Juist ook de paedologie is voor den onderwijzer onmisbaar. Het onderwijs toch is uitsluitend berekend, de orde uitsluitend vastgcsteld voor het doorsnec-kind, dikwijls krijgt hij leerlingen, die hoewel ze tot de normale moeten gerekend worden, ja niet zelden in vele opzichten daarboven uitblinken, toch vaak afwijkingen hebben, die het hun moeilijk maken zich aan te passen. Die gevallen te herkennen en juist te behandelen is een kunst,