Jeugdherinneringen

V

SCHOOLBLIJVEN

«2^5jCHOOLBLIJVEN!.... Schoolblij-P^^5?j*|Vcn! . . het heeft me een groot ge-•5^J^%deelte van de vreugde mijner kinder-jjaren gekost, en wanneer ik van natura niet zulk een opgewekten geest bezeten nad, zou het me mijn jeugd geheel vergald hebben. De volgende schets, een ervaring uit mijn kinderjaren, is uitsluitend geschreven met de bedoeling, den lezer diep te overtuigen van de waarheid dezer stelling: elk kind heeft het recht individueel gekend te worden door

den onderwijzer, die zoo een groot deel van het kinderleven onder zijne leiding heeft. Al heeft deze niet altijd de middelen beschikbaar om het kind in elk opzicht individueel te behandelen, hij moet door zijn wetenschap van het kind, er voor zorgen, het kind niet individueel te mishandelen. Het kind moet van staatswege evenzeer beschermd worden tegen een verkeerde leiding van den onderwijzer als tegen den kwakzalver. Een ruime mate van kennis van paedagogie en paedologic (even onmisbaar als andere wetenschappen) moet dan ook wettelijk van den onderwijzer gecischt worden. Wilt U mij tegenwerpen, zooals men mij vaak deed „goed opvoeden is een gave zoowel voor de ouders als voor de onderwijzers”, dan wil ik U daarop antwoorden: Juist en een gave, die helaas maar weinigen in groote mate bezitten,. maar dan wil ik U tevens vragen: „bedienen wc ons in één anderen tak van wetenschap uitsluitend van den begaafde en van het genie ? Hebben we niet den professor in