Ontwaking en De gelofte

Laat nu dit eene mij,

Dit eene goede.

Alles ontviel nu mij,

Ook ’t hongerwoeden Komt ons nabij.

Van de hoeveel Moeders Ben ik er eene;

Alles is van ons weg,

Alles verdwenen!

Van ’t heerlijk leven, Werkzwaar en groot,

Liet gij ons jammer En ziekte en dood.

Als van veel andren. Heer, Hebt Gij alles genomen,

Ik bid U, ik draag niet meer, Laat haar nog komen,

Mijn laatste kind.

Ik wacht ze zoo lang al,

Zoo bang te moede,

Zooals ik den vader,

De knapen verwachtte.

Wie zal ze noemen De eindlooze wachten,

De eindlooze dagen,

De rouwzwarte nachten.

Met haar ben ik alleen Op de wereld gebleven,

Laat mij dit eene,

Dit eene leven.

20