Jonge Mei

’N LENTEDAG.

De Pieper zong in ’t hooge riet de zon was aan het stoven — de vanebloemetjes erboven die negen, met het lied.

De weg was smal, de dijk was groen, het watertje vlood rustig,

’n spreeuwe was pik-pik aan ’t doen fladfladderende lustig.

’n Blonde wrong, ’n witte voet die heel kort in de teenen, daarboven rozig zachte gloed van slanke ranke beenen.

En dan weer wit en dan weer goud van ’t jurkje en je oogen; eerst keek je vrij, eerst keek je stout, toen ’t nekje werd gebogen.

12