Maria's bruidszang

maar liet, als toen het koper ópklonk, blij! zich met hem ingaan in de lange rij; beurde de kinders dat hij die kon zoenen

op mond en oogen: en nog verlegen in ’t vervreemde doenen

spraken zij weinig tot elkaar en liepen samen stil

met ’t vooglen en muziekgejuich, in ^!t zonnegoudgetril

in de groote lange stoet, die als ’n kleurige bloemenslinger was

rondom de haven, die spiegelend als helder vensterglas

te blinken lag in ’t gouden zonnelicht.

De vanen waren fleurig, de menschen trosten dicht, en hoog zong om hen het jubelend geluid van kinderstemmen, luide trams, getrommel en gefluit van de muziek, als voor een bruid die gaat ter reidans, en met haar meisjes klaarstaat.

Dien middag kwamen zij te zamen thuis

zij brachten brood en rookvleesch mee naar huis

en met het groote mes sneed zij een dubble snee

voor hem, lei die op zijn bord, en boter dee

ze erop. Op ’t gasstel kookte zij een beetje water

dat kookte snel met sputterend geklater

uit ’t tuitje: en koffie schonk zij hem toen lief erbij;

dan, met hun vieren, stille, aten zij

36