Wat zang en melody
DE VAART.
De lucht die leek van zilver, dof, zoo grauw was ze genegen,
de struiken grauw en flets van lof stonden er stille tegen.
Het water in het vaartke dat liep maar zacht vooruit een enkel schommelblaarke dreef om de bruine schuit.
Het meiske dat had oogen lijk nachtebloemen zwart, met diep in donkre bogen een felle lichte hart.
En volle borsten had ze en heupen, vamen breed,
hoog op de voorplecht zat ze in ’t donkerbruine kleed.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.