Westerbork en een vraaggesprek met zijn Commandant Gemmecke in 1948

Schlimmste ist die Zeit vou diesem Transport bis zu dem Nachsten. Die Zeit, dass man iu Todesangst verkebrt, nicht weiss wann man geht, mir dass man geilt nnd soll man dann nicht reden nnd sich unlerhalten mit seiner Familie, mit seinen Verwandten, mit seinen Bckanntcn?”

Gemmecke zegt hierop geen woord, knikt een beetje en ik voel me opgelucht, omdat ik hem nu ecns heb kunnen vertellen, hoe ik over zijn actie tegen deze geruchten denk.

60.    Wat is er met het geld gebeurd, dat bijeengebracht is om mensen uit de ,.S” te krijgen?

De Procureur-Fiscaal bij het Bijzonder Gerechtshof te Groningen heeft middels Inspecteur Kuilman reeds een uitgehreid onderzoek ingesteld en zijn bevindingen in een rapport vastgelegd.

61.    Hebt U zclj ook geld hiervan ontvangen?

Neen, in Westerhork zijn wel een aantal veranderingen aan-gehracht voor een totaal bedrag van ƒ 70.000.—.

62.    En diamanten?

Deze werden naar „eine bestimmte Stelle B.D.S.” gezonden, en „von daraus nach Deutschland.”

63.    U hebt familieleden van ontsnapte gevangenen op straftransport gesteld, welke nooit meer zijn teruggekomen?

Ja!

64.    Rent U niét persoonlijk verantwoordelijk voor de moord op deze familieleden?

Neen! Dit was een hevel uit Duitsland. Ik houd hem voor, dat wanneer hij familieleden van ontsnapte gevangenen of zelfs willekeurige personen strafte, hij ook verantwoordelijk was voor de gevolgen van deze straf, in dit geval de dood. Om een doeltreffend bewijs te leveren, haal ik het door hem uitgegeven Lagerbefehl No. 52 te voorschijn, waarin vermeld staat, dat Moeder en zuster van een vluchteling als S-geval naar barak 67 zijn overgebracht en dienovereenkomstig op straftransport zijn gegaan. Deze heide vrouwen zijn nooit teruggekeerd. En daar

28